Wat leuk dat je geïnteresseerde bent in wie ik ben. Ik ben Annemarie Laseur en ben 45 jaar oud, gehuwd en moeder van 3 zoons (20, 18 en 13 jaar). 

Jarenlang heb ik in de Retail gewerkt. Ondanks het plezier in mijn werk en de uitdagingen die ik opzocht, miste ik passie. Daar kwam ik na de geboorte van mijn oudste zoon weer mee in contact. Vanaf dag 1 dat ik zelf naar school ging speelde ik thuis na wat ik op school deed of leerde. Eén ding wist ik zeker, later zou ik juf worden!

Na de basisschool ging ik de MAVO doen, mijn cijfers waren zo goed dat ik door kon stromen naar de HAVO. Ik was een jonge leerling en zat op een fijne kleine dorpsschool in het noorden van Nederland. Naar de stad vond ik op mijn 12e een te grote stap. Op mijn 13e verhuisden we naar Baarn en ging ik naar een brede VO school. Ik besloot eerst de MAVO af te maken en daarna de stap te maken naar de HAVO. 

Ik sprak met een accent en werd vanaf dag 1 belachelijk gemaakt door één van de leerkrachten. Er was ook geen begrip voor de achterstand die ik blijkbaar had voor Engels. En wat ik nog het gekste vond is dat leuke dingen, zoals de redactie van de schoolkrant, voorbehouden was aan VWO leerlingen. Binnen een paar weken had ik geen zin meer in school en was ik mentaal uitgeput. Het lukte het me niet meer om goede cijfers te halen. Doordat ik me schaamde verzweeg ik aan mijn ouders hoe ik er voor stond. Op school viel ik in een klas met allemaal zittenblijvers en afstromers die stukken ouder waren, geen motivatie hadden en vooral aan het keten waren niet op. Hierdoor kreeg ik geen hulp, iets wat ik heel raar vond, want op mijn vorige school zorgde we met elkaar ervoor dat je geholpen werd met vakken die moeilijk waren. Ik probeerde door veel te werken in de supermarkt me door deze moeilijke periode heen te slaan. Daar werd ik wel voor vol aangezien en groeide mijn geloof in eigen kunnen. Mijn cijfers werden en helaas niet beter van en doorstromen naar de HAVO zat er niet meer in. Ik ben een MBO opleiding  in de mode gaan volgen, waar ik mijn hobby kon combineren met mijn doel, om via deze weg toch op te stromen naar het HBO. 

Mijn beeld over het onderwijs veranderde toen mijn man en ik ons gingen oriënteren op verschillende basisscholen. Ik werd geraakt door de liefde en warmte waarmee één leerkrachten, die later mijn collega zou worden, vertelde over haar werk. Het raakte me zo dat ik besloot mijn kinderdroom te vervullen. Ik heb met twee jonge kinderen mijn baan opgezegd en ben me gaan omscholen tot leerkracht basisonderwijs.  

Eenmaal voor de klas merkte ik dat ik vooral 'moeilijke' groepen uitdagend vond. Als snel ben ik de Master Special Educational Needs (SEN) gaan doen om kinderen met extra onderwijsbehoeften beter te kunnen begeleiden. Ik ben afgestudeerd als specialist leren (remedial teaching & dyslexie specialist) en specialist begeleiden (intern begeleider). Daarna heb ik meerdere jaren op verschillende scholen gewerkt als intern begeleider en remedial teacher. 

Sinds 2012 heb ik mijn eigen praktijk en begeleid ik kinderen met leerproblemen.

Daarnaast ben ik licentiehouder van Teken je gesprek, hier komen lesgeven, inspireren en een prachtige methode doorgeven samen. Hiervoor geef ik regelmatig lezingen, workshops en cursussen op verschillende scholen en zorginstellingen.

Ik ben breed geïnteresseerd en volg regelmatig cursussen en trainingen om mezelf te professionaliseren. Zo blijf ik op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen en kan ik mijn begeleiding steeds vanuit de meest recente (wetenschappelijke) inzichten vormgeven.

Ik ben (bestuurs)lid van de LBRT (Landelijke Beroepsvereniging Remedial Teachers) en vertegenwoordig de LBRT in de WOSO, het overlegorgaan van de Master EN opleidingen. Daarnaast ben ik lid van de LBBO (Landelijke Beroepsvereniging voor Begeleiders in het Onderwijs).